Ulica Złota w Warszawie
30 czerwca 2021Ulica Złota w Warszawie to ulica o bogatej historii. Obecnie jest to ulica leżąca w warszawskich dzielnicach: Wola oraz Śródmieście. Jak wyglądała historia tej ulicy oraz jakie budynki się mieszczą na Ulicy Złotej?
Gdzie się znajduje Ulica Złota?
Ulica Złota to ulica w Śródmieściu oraz na Woli w Warszawie, o łącznej długości 1 kilometra, która biegnie fragmentami od ulicy Jasnej aż do ulicy Żelaznej. Co ciekawe, nazwa ulicy wpisuje się w tak zwaną metalową grupę nazewniczą części Woli, ponieważ obok znajdują się także ulice, takie jak: Srebrna, Żelazna i Miedziana.
Podczas budowy Pałacu Kultury i Nauki, zostały wyburzone nieliczne budynki, natomiast samą ulicę podzielono na 2 oddzielne odcinki: pomiędzy ulicami Jasną i Marszałkowską, numery od 1 do 11 i pomiędzy ulicami: Emilii Plater i Żelazną, numery od 44 do 83. Równocześnie wschodni fragment ulicy nosił nazwę – Władysława Kniewskiego, który był polskim działaczem komunistycznym. W rejonie ulicy Żelaznej zbudowano również bloki osiedla „Złota”.
Ulica Złota – najpopularniejsze budynki i ciekawe miejsca
Na rogu ulicy Złotej i Zgoda mieści się Gmach Krajowej Kasy Oszczędności, który został wzniesiony w Śródmieściu w latach 1890–1901. Przy ulicy Złotej 7/9 do końca lat 90 mieściło się kino Palladinum. Podczas niemieckiej okupacji nazwa kina została zmieniona na Helgoland. Jeden z trzech najbardziej znanych fragmentów muru getta warszawskiego znajduje się na terenie dawnego tak zwanego „małego getta”, przy ulicy Złotej 62. Na rogu ulicy Złotej i Żelaznej mieści się kamienica Wolfa Krongolda, która została wzniesiona w latach 1896–1899 pod numerem 83. Przy ulicy Złotej 44 mieści się także najwyższy budynek mieszkalny w Polsce i w Unii Europejskiej. Kolejnym niezwykle charakterystycznym budynkiem współczesnym na ulicy Złotej są Złote Tarasy, czyli kompleks usługowo- handlowo-biurowy, w którym działa około 200 sklepów, 30 restauracji, barów oraz kawiarni.
Historia Ulicy Złotej w Warszawie
Ulicę złotą wytyczono pod koniec XVIII wieku. Początkowo towarzyszyła jej typowo drewniana zabudowa, przy której mieściły się zabudowania mieszkalne, dwa browary oraz cegielnia. Po roku 1870 ulica Złota została zabudowana wysokimi kamienicami. Mieściły się na niej wówczas luksusowe sklepy i zakłady przemysłowe, takie jak na przykład: Fabryka „Orthwein, Karasiński i S-ka” oraz fabryka mydeł Karola Majewskiego.
Od sierpnia 1908 roku, ulicą kursowały tramwaje, jednak ze względu na oraz narastający ruch samochodowy oraz małą szerokość ulicy w 1939 roku podjęto decyzję o zatrzymaniu ruchu tramwajowego na całej ulicy Złotej. Zabudowania przy ulicy bardzo ucierpiały podczas obrony Warszawy w 1939 roku. W związku ze zmianami komunikacyjnymi spowodowanymi odseparowaniem obszaru getta w 1941 roku na ulicy Złotej wznowiono ruch tramwajowy. Podczas okupacji Niemiec ulica została przemianowana na Helgolandstraße, czyli Helgolandzką i stanowiła ona południową granicę getta warszawskiego. Definitywnie ruch tramwajowy zawieszono na ulicy w 1944 roku, natomiast tory rozebrano po II wojnie światowej. Około 1950 roku, nazwę odcinka ulicy, na wschód od Placu Defilad zamieniono na ulicę Władysława Kniewskiego. Współczesną nazwę przywrócono w 1990 roku.
Zdjęcie: Google Maps
Wieści z Warszawy to portal, na którym znajdziecie najciekawsze informacje, artykuły i poradniki dotyczące miasta stołecznego Warszawy i okolic. Prezentujemy Wam szereg ciekawych treści z naszego regionu. Zostańcie z nami na dłużej!
